Najczęściej spotykana choroba oczu

Zapalenie spojówek, zwane również różowym okiem, jest jedną z najczęściej występujących chorób oczu, zwłaszcza u dzieci. Może być wywołane przez wirusy, bakterie, a nawet alergie na pyłki, chlor w basenach, składniki kosmetyków lub inne substancje drażniące, które dotykają oczu. Niektóre formy zapalenia spojówek mogą być dość łatwo przenoszone i szybko rozprzestrzeniać się w szkole lub w biurze.

O zapaleniu spojówek mówimy, gdy spojówka, czyli cienka przezroczysta warstwa tkanki pokrywająca białą część oka, ulega zapaleniu. Zapalenie spojówek można rozpoznać, jeśli na początku dnia zauważy się zaczerwienienie oczu, wydzielinę, swędzenie lub obrzęk powiek oraz skorupiastą wydzielinę wokół oczu. Infekcje różowego oka można podzielić na trzy główne rodzaje: wirusowe, alergiczne i bakteryjne zapalenie spojówek.

Typ wirusowy jest zwykle wynikiem działania wirusa podobnego do tego, który wywołuje rozpoznawalne czerwone, łzawiące oczy, ból gardła i katar w przebiegu przeziębienia. Czerwone, swędzące i łzawiące oczy wywołane wirusowym zapaleniem różowego oka mogą utrzymywać się przez tydzień do dwóch, a następnie ustąpią samoistnie. Można jednak zmniejszyć niektóre dolegliwości, stosując łagodzące krople lub okłady. Wirus różowego oka jest przenoszony aż do całkowitego ustąpienia objawów, dlatego w międzyczasie należy utrzymywać odpowiednią higienę, usuwać wydzielinę z oczu i unikać używania wspólnych poszewek na poduszki lub ręczników. Jeśli Twój syn lub córka ma wirusowe zapalenie spojówek, będzie musiał zostać w domu ze szkołą przez trzy dni do tygodnia, aż do ustąpienia objawów.

Infekcję bakteryjną, taką jak zakażenie gronkowcem lub paciorkowcem, leczy się zwykle antybiotykiem w postaci kropli do oczu lub kremu. Poprawa powinna nastąpić już po kilku dniach stosowania kropli antybiotykowych, ale należy pamiętać o przestrzeganiu pełnej dawki przepisanej na recepcie, aby zapobiec nawrotom różowego oka.

Alergiczny różowy kolor oczu nie jest zaraźliwy. Jest to zwykle wynik znanej alergii, takiej jak katar sienny lub alergia na zwierzęta domowe, która wywołuje reakcję alergiczną w oczach. Aby leczyć alergiczne różowe oko, należy przede wszystkim wyeliminować czynnik drażniący. W łagodnych przypadkach należy stosować chłodne okłady i sztuczne łzy w celu złagodzenia dyskomfortu. Jeśli zakażenie jest poważniejsze, okulista może przepisać lek przeciwzapalny lub przeciwhistaminowy. W przypadku przewlekłego alergicznego różowego oka można zastosować miejscowo steroidowe krople do oczu.

Różowe oko powinno być zawsze diagnozowane przez wykwalifikowanego okulistę w celu określenia rodzaju i najlepszego sposobu leczenia. Nigdy nie należy leczyć się na własną rękę! Należy pamiętać, że im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym mniejsze są szanse na zarażenie różowym okiem bliskich lub przedłużenie dyskomfortu.